Po pierwsze, wraz z początkiem nowego roku, nie ma możliwości ograniczenia rękojmi do roku dla towarów używanych sprzedawanych konsumentom oraz quasi przedsiębiorcom (rękojmia 2 lata!). Po drugie, wydłużono domniemanie braku zgodności towaru z umową z roku do dwóch lat dla tych podmiotów. Wprowadzono pojęcie trwałości towaru tj. zdolności do zachowania jego funkcji i właściwości w toku zwykłego korzystania. Dodano, iż gwarancja trwałości nie może przewidywać warunków naprawy albo wymiany mniej korzystnych dla konsumenta niż określone w art. 43 d ustawy o prawach konsumenta. Art. 43 d wskazuje, że konsument może żądać naprawy lub wymiany, ale dalej czytamy, że przedsiębiorca może dokonać naprawy, gdy konsument żąda wymiany i odwrotnie, jeżeli sposób doprowadzenia zgodności towaru z umową byłby niemożliwy albo wymagałby nadmiernych kosztów dla przedsiębiorcy.
Z pewnością dopiero praktyka pokaże jednak, jak należy rozumieć te zmiany. Aktualnie, nawet ustawodawca w uzasadnieniu projektu nie wyjaśnia tej kwestii. Wprowadzono hierarchię żądań konsumenta oraz quasi przedsiębiorcy. Najpierw klient żąda naprawy lub wymiany na towar zgodny z umową. Przedsiębiorca może odmówić doprowadzenia towaru do zgodności z umową. Wówczas na podstawie art. 43 e nowej ustawy konsument może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy. Jeżeli brak zgodności jest istotny, to może od razu skierować dwa pozostałe żądania, domniemanie jest na korzyść konsumenta, więc to przedsiębiorca musi je obalić w procesie i wykazać, że nie mógł odstąpić od razu, bo wady nie były istotne i dały się naprawić.
Uwaga: konsument udostępnia przedsiębiorcy pojazd (towar) podlegający naprawie lub wymianie. Przedsiębiorca odbiera pojazd (towar) na swój koszt. Nawet, jeżeli nie stwierdzi wady, nie może obciążyć kosztami konsumenta. Ten ma obowiązek zwrócić towar przedsiębiorcy lub przekazać go osobie upoważnionej przez przedsiębiorcę do odbioru niezwłocznie, jednak nie później niż 14 dni od dnia, w którym odstąpił od umowy, chyba że przedsiębiorca zaproponował, że sam odbierze towar. Do zachowania terminu wystarczy odesłanie towaru przed jego upływem. Przedsiębiorca na zwrot ceny ma 14 dni od dnia otrzymania pojazdu.
Termin przedawnienia roszczeń dla konsumenta oraz quasi przedsiębiorcy wynosi od 1 stycznia 2023 r. 6 lat. Wprowadzono pojęcie „towaru z elementami cyfrowymi” – towar zawierający treść cyfrową lub usługę cyfrową lub z nimi połączony w taki sposób, że brak treści cyfrowej lub usługi cyfrowej uniemożliwiłby jego prawidłowe funkcjonowanie (np. pojazd z oprogramowaniem). Nadto, skrócono czas odpowiedzi na reklamację dla konsumenta oraz quasi przedsiębiorcy z 30 dni do 14 dni. Konsument ponosi odpowiedzialność za spadek wartości towaru, będący wynikiem korzystania z niego w sposób wykraczający poza konieczny do stwierdzenia charakter, cech i funkcjonowania towaru, chyba że przedsiębiorca nie poinformował konsumenta o prawie odstąpienia od umowy zgodnie z wymaganiami art. 12 ust. 1 pkt 9 ustawy o prawach konsumenta. Pojęcie wady zastąpiono pojęciem „niezgodności towaru z umową”.
Zmiany wynikające bezpośrednio z dyrektywy „Omnibus”
Przedsiębiorca będzie miał obowiązek wskazania najniższej ceny towaru lub usługi, jaka obowiązywała w ciągu 30 dni przed wprowadzeniem obniżki (dotyczy to również reklamy towaru/usługi). Nadto, będzie obowiązany wskazać działania, jakie podjął w celu weryfikacji prawdziwości opinii konsumentów (np. prezentowanych na swojej stronie internetowej). Będzie musiał poinformować o korzystaniu z narzędzi służących do umieszczania oferty za pomocą wyszukiwarki internetowej. Nadto przedsiębiorca (jako dostawca handlowej platformy internetowej) jest obowiązany poinformować konsumenta o statusie sprzedającego (czy jest przedsiębiorcą) oraz o sposobach kontaktu z nim.
